ശിരോ ലിഖിതം
തന്‍ താളുകള്‍ വെറുതെ
മറിച്ചു നോക്കിടവേ
കണ്ടു ഞാന്‍
മാറാപ്പുകളേതും കൂടാതെ
യാത്ര തിരിച്ചോരെന്നെ...
കാലത്തിന്‍ രഥമുരുണ്ടു
പോകവേ, വന്നുപ്പെട്ടതാം
മാറാപ്പുകള്‍ എന്‍ ചുമലില്‍
കനം പേറി കയറ്റം കയറു-
ന്നൊരു വൃഷഭം പോലവേ
എന്‍ യാത്ര തന്‍ വേഗമോ
കുറയുന്നതീ മാറാപ്പിനാല്‍....
അകലമുണ്ടെനിക്കിനിയും
യാത്ര ചെയ്യാന്‍ നേരമോ
ഒട്ടധികമില്ലതാനും....
ചിന്തിച്ചു ഞാനെന്‍ മേല്‍
കാണുമീ മാറാപ്പ് ചികഞ്ഞു
നോക്കീയീ ഭാരം കുറച്ചീടാന്‍....
ഓരോന്നെടുത്തു നോക്കീടവേ
തരിച്ചു ഞാന്‍ നിന്നു പോയ്
എന്‍ മോഹങ്ങള്‍ ,സ്വപ്നങ്ങള്‍
കണ്ണീരുകള്‍, ആവലാതികള്‍!
കളയുവതെങ്ങനെ ഞാനിവയെ
എന്‍ ഭാരം ഞാന്‍ കുറച്ചീടാന്‍....
ഓരോന്നും ഓര്‍മ്മകള്‍
ഉണര്‍ത്തി മെല്ലെ ...
കണ്ണീരാല്‍ കഴുകി ഞാനവയെ
മാറാപ്പില്‍ വച്ചു വീണ്ടും...
സ്വന്തമായുള്ളൊരീ മാറാപ്പും
ചുമലില്‍ പേറി ഞാന്‍....
കാലത്തിന്‍ യവനിക നീക്കി
ഇനി നടക്കാം മെല്ലെ മെല്ലെ.....
1 comment:
bhavukangal.... iniyum orupadu ezhuthuka..
Post a Comment