Friday, July 23, 2010

സ്വന്തം.........(കവിത)

നിശതന്‍ ഇരുളിലേക്കിന്നെന്‍
മിഴികള്‍ പായവേ 
വെണ്‍മതി തന്‍ നറുവെട്ടം
കൂട്ടായ് വന്നെനിക്ക്......


അശ്രുവാലെന്‍ മിഴികള്‍
ഘനീഭവിക്കവേ കിനാവിന്‍
സ്മിതമെന്‍ അധരത്തില്‍
കൂട്ടായ് തീര്‍ന്നെനിക്ക്........


രൌദ്രവേഷങ്ങളെന്‍ ചുറ്റും
പേതുള്ളിയലറവേ 
മനമതിന്‍ തുടികൊട്ടും താളവും
നടനമായി തീര്‍ന്നെനിക്ക്.....


വണ്ടിക്കാള പോലെ ഞാനീ
നുകം പേറി തളരവേ ഒരു
വിളിപ്പാടകലെ ആറടിമണ്ണ്
സ്വന്തമായി
കൂട്ടായി തീര്‍ന്നെനിക്ക്.....






1 comment:

INDIAN said...

ഒരു
വിളിപ്പാടകലെ ആറടിമണ്ണ്
സ്വന്തമായി
കൂട്ടായി തീർന്നെനിക്ക്.....
ശാശ്വതമായ സത്യം...
ആര്‍ക്കും സ്വന്തമെന്ന് അഹങ്കരിക്കാവുന്ന സ്വത്ത്.. ആറടി മണ്ണ്

ശരികളിലെ ശരി തേടുമ്പോള്‍ ...

  ഒരിക്കലും അകലരുത് എന്നു  കരുതി നാം ചങ്ക് പറിച്ചു കൊടുത്ത്  എത്ര  ചേര്‍ത്തു പിടിച്ചാലും അവന്‍ / അവള്‍  നിസ്സാരകാരണങ്ങള്‍ കണ്ടെത്തി നമ്മില്‍...