ഒഴുക്കു
നിലച്ചിരിക്കുന്നു...
കറുത്ത
ചുരുൾമുടി
അഴിച്ചിട്ടവൾ
മൂവന്തിനേരം
വീണ്ടും
ഓടിയെത്തുമോ..
നിലാക്കീറിന്റെ
നേരിയ ഇഴകൽ
കോര്ത്തിണക്കി
ഇനിയും
ഹാരമണിക്കുമോ...
ഇമകളിൽ
നിറയുന്ന
കാഴ്ചയിൾ
എവിടെയോ
അകലുന്നു
കിനാവിന്റെ
കടത്തുതോണി...
എങ്കിലും ,
കാണാതീരത്ത്
മുഴച്ചു നില്ക്കുന്ന
മൗനത്തിന്റെ
നിഴൽവീണ
വെള്ളാരംക്കല്ലുകളിൽ
കൊത്തി വയ്ക്കാം
ഇനിയും...
വിരഹത്തിന്റെ
ഓളങ്ങൾക്ക്
മായ്ക്കാനാവാത്ത
പാകത്തിൽ
നിന്റെ പേരു മാത്രം....
4 comments:
കവിത തുളുമ്പുന്നതറിയുന്നു.....
അക്ഷരങ്ങള്‍ക്ക് ആവശ്യത്തിലധികം വലുപ്പം തോന്നിയത് എന്റെ സിസ്റ്റത്തിന്റെ കുഴപ്പമാണോ എന്നറിയില്ല......
ഒരു പേരു മാത്രം...
വിരഹത്തിനും മായ്ക്കാനവാത്ത പേര്.
നല്ല കവിത.
ശുഭാശംസകൾ....
ആരുടെ പേര്...
Post a Comment