Sunday, November 2, 2014

പറയാന്‍ ബാക്കി വച്ചത് ....

ഇവിടെ ഞാന്‍ മരണപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു
ഓക്കുമരങ്ങള്‍ ഇലപൊഴിക്കുന്ന ശിശിരത്തില്‍
നനഞ്ഞ മണ്ണില്‍ മുഖംചേര്‍ത്ത് മയങ്ങുന്ന
ഓരോ നഷ്ടങ്ങളുടെയും കറുപ്പും വെളുപ്പും
വേര്‍തിരിക്കാതെ ഒച്ചയില്ലാതെ കാഴ്ചയില്ലാതെ
ഇനിയെനിക്ക് വായിച്ചെടുക്കാം


വസന്തത്തിന്‍റെ നിറവില്‍ പൂത്തുലയുന്ന
സായന്തനത്തിന്‍റെ ഗര്‍ഭത്തില്‍ നിന്നിറ്റുവീഴുന്ന
ചുവപ്പിന്‍റെ പകര്‍ച്ചയിലേക്ക്
ഇനി ഓര്‍മ്മകളുടെ കനംപേറുന്ന
മേഘരൂപങ്ങളായി ഒഴുകിനടക്കാം


വര്‍ഷകാല കരിമുകിലുകള്‍
ഒളിപ്പിച്ചുവയ്ക്കുന്ന നക്ഷത്രപ്പൊട്ടുകളെ
തൊട്ടു നോക്കി കുതിക്കുന്ന
മിന്നല്‍പ്പിണരായി വല്ലപ്പോഴും
പടര്‍ന്നിറങ്ങി ഭൂമിയെ തൊട്ടുപോകാം


കരുതലും സ്നേഹവും കാത്തു വയ്ക്കുന്ന
ഓര്‍മ്മകളുടെ ഒച്ചയില്ലായ്മയിലേക്ക്
നടന്നുപോയ വാക്കുകളുടെ
മധുരം നുകരാനായിനി കാത്തു നില്‍ക്കാതെ
തിരിഞ്ഞു നടക്കാത്ത നിഴലുകള്‍ക്കൊപ്പം
ഞാനിവിടെ മരണപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു .
...

4 comments:

ajith said...

:)

സൗഗന്ധികം said...

നല്ല കവിത. അടുത്ത കവിതയെഴുതാനായി വേഗമുയർത്തെഴുന്നേറ്റോളൂ... :)


ശുഭാശംസകൾ.....

Unknown said...

kavitha anuvaadhamillathe moshtichathinu sorryyyy

Shahid Ibrahim said...

നല്ല വരികള്‍

ശരികളിലെ ശരി തേടുമ്പോള്‍ ...

  ഒരിക്കലും അകലരുത് എന്നു  കരുതി നാം ചങ്ക് പറിച്ചു കൊടുത്ത്  എത്ര  ചേര്‍ത്തു പിടിച്ചാലും അവന്‍ / അവള്‍  നിസ്സാരകാരണങ്ങള്‍ കണ്ടെത്തി നമ്മില്‍...