Thursday, July 22, 2010

സാക്ഷി.....(കവിത)

 നിന്റെ
കണ്‍കോണിലുറഞ്ഞ
സഹതാപത്തിന്‍ വേലിയേറ്റം
ഞാന്‍ കണ്ടിരുന്നു....

നിന്റെ 

വാചലതയില്‍ ചിതറിയ
 സ്നേഹാക്ഷരങ്ങള്‍
 ഞാന്‍ കേട്ടിരുന്നു...

നിന്റെ 

ഭാവത്തില്‍ ഈണമേകിയ
സൌഹൃദ ഇഴകള്‍
  ഞാന്‍ കണ്ടിരുന്നു.....

പിന്നെ, എന്നോ...

യാത്രമൊഴിയില്‍

 ഒറ്റപ്പെടുന്നവന്റെ വേദന
നിന്റെ കണ്‍കളില്‍
ഞാന്‍ കണ്ടിരുന്നു...


വിധിയുടെ

മണല്‍ക്കാറ്റില്‍
സ്വപ്നങ്ങള്‍ തകര്‍ന്നപ്പോള്‍
മൊഴികളില്‍ വിങ്ങലും,

 ഭാവങ്ങളില്‍ നിരാശയും,
പാദങ്ങളില്‍ ഇടര്‍ച്ചയും,

 ഞാന്‍ അറിഞ്ഞിരുന്നു

പക്ഷേ ഇന്ന്,

നിന്റെ കണ്‍കളില്‍

തിളങ്ങുന്നത് 
അഹന്തയുടെ മുത്തുകളാണ്!

 നിന്റെ മൊഴികള്‍
ചിതറുന്നത് 
സമ്പത്തിന്റെ കൂരമ്പാണ്!

 സൌഹൃദത്തില്‍
ഇഴ നെയ്യുന്നത്
ഗര്‍വ്വിന്റെ നൂലാണ്!

 ഇതിനു ഞാനാവട്ടെ,
വെറും സാക്ഷി!!!


 ഇങ്ങനെയിങ്ങനെ ..

സ്നേഹമഴ ചൊരിഞ്ഞ
പ്രിയ സൌഹൃദമേ

നിന്നെ
ഞാനിന്ന് തിരിച്ചറിയുന്നു!!!

1 comment:

INDIAN said...

സമ്പത്തെന്ന അഹന്ത,ഗര്‍വ്വ്,ഇവയൊന്നും കൂരമ്പുകളായി സൌഹൃദത്തെ മുറിവേൽപ്പിക്കാതിരിക്കട്ടെ...!!

ശരികളിലെ ശരി തേടുമ്പോള്‍ ...

  ഒരിക്കലും അകലരുത് എന്നു  കരുതി നാം ചങ്ക് പറിച്ചു കൊടുത്ത്  എത്ര  ചേര്‍ത്തു പിടിച്ചാലും അവന്‍ / അവള്‍  നിസ്സാരകാരണങ്ങള്‍ കണ്ടെത്തി നമ്മില്‍...