Tuesday, October 2, 2012

നിന്നോട് പറയുവാന്‍...

നീ എന്നെ കുറിച്ച്
ഓര്‍ത്തു വച്ചത് നേരു തന്നെ..

പുലര്‍മഞ്ഞിലും 

ചാറ്റല്‍മഴയിലും
ചക്രവാളത്തിലും 
നിലാവിലും
മൌനത്തീരത്തിലും
നീ കണ്ടുമുട്ടിയതും
കാവ്യ വീഥിയില്‍
മിഴികള്‍ ഉടക്കി നിന്നതും
നീ വായിച്ചു പോയതും

എന്നെ തന്നെയാണ്....

എന്നാല്‍... നീ 
അറിയാത്തതൊന്നുണ്ട്.

കുരിശിലേറ്റ ക്രിസ്തുവിനെ പോലെ
നിന്റെ സ്മൃതിയില്‍ ലയിക്കുകയാണ്
ഞാനെന്ന്..........


2 comments:

vilas said...

വായിച്ചു ആശംസകള്‍ ....

sakeer puthan said...

നന്നായിട്ടുണ്ട് ആശംസകള്‍

ശരികളിലെ ശരി തേടുമ്പോള്‍ ...

  ഒരിക്കലും അകലരുത് എന്നു  കരുതി നാം ചങ്ക് പറിച്ചു കൊടുത്ത്  എത്ര  ചേര്‍ത്തു പിടിച്ചാലും അവന്‍ / അവള്‍  നിസ്സാരകാരണങ്ങള്‍ കണ്ടെത്തി നമ്മില്‍...