വേനല്‍
സായാഹ്നങ്ങളില്‍
നിറഞ്ഞ ചിരിയുമായി
ഉന്മേഷതീരം തേടാനോ
ചുണ്ടുകളിൽഅമരുന്ന
ഒരു ചുംബന മുദ്രയാൽ
ഊർന്നൂന്നിറങ്ങി
ഊർജ്ജം നിറയ്ക്കാനോ
സിരകളിൽപടർന്ന്
ഉണർവ്വിന്റെ ജ്വാലയാൽ
നിറവാര്ന്നു പടരുന്ന
ചൂടു പകരാനോ..
ആവി പാറുന്ന
ചായ കപ്പല്ല
മുന്നിലുള്ളത്
ഒഴിഞ്ഞ
സ്ഫടികപാത്രം മാത്രം..
സായാഹ്നങ്ങളില്‍
നിറഞ്ഞ ചിരിയുമായി
ഉന്മേഷതീരം തേടാനോ
ചുണ്ടുകളിൽഅമരുന്ന
ഒരു ചുംബന മുദ്രയാൽ
ഊർന്നൂന്നിറങ്ങി
ഊർജ്ജം നിറയ്ക്കാനോ
സിരകളിൽപടർന്ന്
ഉണർവ്വിന്റെ ജ്വാലയാൽ
നിറവാര്ന്നു പടരുന്ന
ചൂടു പകരാനോ..
ആവി പാറുന്ന
ചായ കപ്പല്ല
മുന്നിലുള്ളത്
ഒഴിഞ്ഞ
സ്ഫടികപാത്രം മാത്രം..
6 comments:
ന്നാപ്പിന്നെ ഒരു ചായ അങ്ങ്ട് ണ്ടാക്ക്വാ....! ന്നിട്ട്ങ്ങ് കുടിക്ക്യാ...!!
സ്ഫടികപ്പാത്രത്തിൽ ജീവിതാഭിനിവേശത്തിന്റെ ലഹരി പകരുന്ന വീഞ്ഞായിരുന്നോ.....
ഒഴിഞ്ഞ സ്ഫടികപ്പാത്രം നോക്കിയിരിക്കെ നിറയ്ക്കാൻ മുതുകാടിനെക്കൊണ്ടേ പറ്റൂ.അജിത് സർ പറഞ്ഞതു പോലെ എഴുന്നേറ്റ് നല്ലൊരു ചായയിടൂന്നേ.എന്നിട്ട് കുടിച്ചാട്ടെ.
നല്ല കവിത.
ശുഭാശംസകൾ...
ചായ കുടിചിട്ടെഴുതിയ കവിതയാണല്ലേ
സ്ഫടിക പാത്രം മാത്രമേയുളളൂ.....ഒഴിക്കാന് ഹോട്ടായി വല്ലതും....
അവിടെ കൊടുക്കൂ ഒരു കട്ടന്‍ചായ.
മനോഹരമായിരിക്കുന്നൂട്ടോ.
Post a Comment