Monday, November 25, 2013

ഇനി നടന്നകലണം...

ഓർമ്മകളുടെ 
പിൻവിളികളില്ലാതെ
ഇനി നടന്നകലണം...

മൗനതടാകത്തിൽ

രാവിനെ പ്രണയിക്കുന്ന
ആമ്പലായി വിടരേണം..

നില മേഘങ്ങളെ 

കറുപ്പണിയിച്ച് മഴ
ശകലങ്ങളായി വീണുടയേണം.

നീലകുറിഞ്ഞികൾ

പൂക്കുന്ന സന്ധ്യയിൽ
ചിറകറ്റ പക്ഷിയായ്

വീണു മരിക്കേണം...

ഓർമ്മകളൂടെ 

പിൻവിളികൾക്കിനി
ചന്ദന ചിതയൊരുക്കേണം...

വാക്കുകളുടെ 

കുത്തൊഴുക്കിൽപ്പെട്ട്
ചിന്തകളിൽപുനർജ്ജനിക്കണം

6 comments:

Pradeep Kumar said...

കവിതയുടെ താളവും, ഭാവവും അറിയുന്നു.....
നല്ല രചന.....

ajith said...

നന്നായിട്ടുണ്ട്

प्रिन्स|പ്രിന്‍സ് said...

വാക്കുകളുടെ
കുത്തൊഴുക്കിൽപ്പെട്ട്
ചിന്തകളിൽപുനർജ്ജനിക്കണം...

വാക്കുകളുടെ കുത്തൊഴുക്കിൽ പുനർജ്ജനിക്കാൻ എഴുത്തുകാർക്ക് മാത്രമേ കഴിയൂ...

ബൈജു മണിയങ്കാല said...

പുനര്ജനി കൊള്ളാം

Bangalore Jalakam said...

nice

സൗഗന്ധികം said...


കവിതകളിനിയുമെഴുതണം.

നല്ല കവിത.

സന്തോഷവും,സമാധാനവും നിറഞ്ഞ ക്രിസ്തുമസ്സും,പുതുവത്സരവും നേരുന്നു.

ശുഭാശംസകൾ....

ശരികളിലെ ശരി തേടുമ്പോള്‍ ...

  ഒരിക്കലും അകലരുത് എന്നു  കരുതി നാം ചങ്ക് പറിച്ചു കൊടുത്ത്  എത്ര  ചേര്‍ത്തു പിടിച്ചാലും അവന്‍ / അവള്‍  നിസ്സാരകാരണങ്ങള്‍ കണ്ടെത്തി നമ്മില്‍...