Sunday, June 28, 2015

ആതുരാലയങ്ങളില്‍ .......

വിധി തൂക്കിലേറ്റിയ
നിശ്വാസങ്ങള്‍
തളര്‍ന്നുറങ്ങും
മരണ ഗന്ധങ്ങളില്‍
മുഖം മറച്ച്
ആരോ നിഴലായ്
ഒപ്പം നടക്കും
ഉരുകുന്ന
പ്രാര്‍ത്ഥനകളില്‍
ഇടറുന്ന
നിലവിളിയില്‍
വറ്റാത്ത
സ്നേഹത്തിന്‍റെ
മെഴുകുതിരികള്‍
പ്രത്യാശയുടെ
ദീപവുമായി
സാക്ഷ്യം ചൊല്ലും
നോവുണ്ണുന്ന
ഓരോ ഹൃദയങ്ങളിലും
കണ്ടു മറക്കാത്ത മുഖങ്ങളും
കേട്ട് മടുക്കാത്ത ശബ്ദങ്ങളും
കുന്തിരിക്കം പുകച്ച്
ഓര്‍മ്മകളുടെ ചിത്രം തുന്നും
ഓര്‍മ്മിക്കപ്പെടാത്ത
ഒരു ദിനത്തിന്‍റെ വെയിലിഴകളില്‍
ഒടുവിലത്തെ ഒരിറ്റു ശ്വാസവും
പിണങ്ങിയകലുമ്പോഴും
വിടര്‍ന്നു നില്‍പ്പുണ്ടാകും
മറവിയുടെ ആഴങ്ങളിലേക്ക്
കൊഴിഞ്ഞു വീഴാന്‍ പാകത്തില്‍
ഇന്നലെയുടെ ഇത്തിരി കരുതലില്‍
നട്ടു നനച്ചൊരു പനിനീര്‍ച്ചെടി ....

1 comment:

ajith said...

നട്ടുനനച്ചതു കരുതല്‍ച്ചെടി

ശരികളിലെ ശരി തേടുമ്പോള്‍ ...

  ഒരിക്കലും അകലരുത് എന്നു  കരുതി നാം ചങ്ക് പറിച്ചു കൊടുത്ത്  എത്ര  ചേര്‍ത്തു പിടിച്ചാലും അവന്‍ / അവള്‍  നിസ്സാരകാരണങ്ങള്‍ കണ്ടെത്തി നമ്മില്‍...