ദേവപ്രിയ

എന്‍റെ മാത്രം സ്വപ്നങ്ങളെ മുറുകെ പിടിച്ച് ഞാനിവിടെ നടക്കയാണ്..കാരണം, ഏതു സ്വപ്നത്തില്‍ നിന്നാണ് എനിക്ക് കഥകളും കവിതകളും വീണു കിട്ടുക എന്ന് പറയാനാവില്ലല്ലോ.അതിനാല്‍ സ്വപ്നങ്ങളെ തുടച്ച് മിനുക്കി അതില്‍ എന്‍റെ മാത്രം വേദനയുടെ തിരി കൊളുത്തി ജീവിതമാകുന്ന ചെരാതിന്‍റെ നേര്‍ത്ത വെളിച്ചത്തില്‍ ഒരു മിന്നാമിനുങ്ങായി പാറി പറന്നു നടക്കയാണ് ..ഇതെന്‍റെ മാത്രം മിന്നാമിന്നിക്കുറുമ്പുകള്‍....

Sunday, December 1, 2013

അക്ഷരങ്ങൾ

ഒറ്റപ്പെടുന്നവന്റെ നിശ്ശബ്ദ നിലവിളിയിൽ
മണ്ണിനെയുമ്മ വച്ചു മയങ്ങുന്ന ഇലകളിൽ
മറവിയുടെ മാറാല മൂടാത്ത ദിക്കുകളിൽ
ജനിമൃതികൽക്കിടയിലെ പെരുവഴികളിൽ
തീപ്പക്ഷികൾവട്ടമിട്ടു പറക്കുന്ന കിനാക്കളിൽ
അക്ഷരങ്ങൾ എന്നും കവിതയിൽ അലിയുന്നു...