Saturday, May 3, 2014

ഇനി നടന്നകലണം...


ഓർമ്മകളുടെ 

പിൻവിളികളില്ലാതെ
ഇനി നടന്നകലണം

മൗനതടാകത്തിൽ
രാവിനെ പ്രണയിക്കുന്ന
ആമ്പലായി വിടരേണം

മേഘക്കെട്ടുകളെ
കറുപ്പണിയിച്ച്
മഴശകലങ്ങളായി
വീണുടയേണം

നീലകുറിഞ്ഞികൾ
പൂക്കുന്ന സന്ധ്യയിൽ
ചിറകറ്റ പക്ഷിയായ്
വീണു മരിക്കേണം

പുഞ്ചിരിയുടെ
പിൻവിളികൾക്കിനി
ചന്ദന ചിതയൊരുക്കേണം

വാക്കുകളുടെ
കുത്തൊഴുക്കിൽപ്പെട്ട്
വീണ്ടും ചിന്തകളിൽ
പുനർജ്ജനിക്കണം

ഓർമ്മകളുടെ
പിൻവിളികളില്ലാതെ
ഇനി നടന്നകലണം...

5 comments:

Asha said...

"വാക്കുകളുടെ
കുത്തൊഴുക്കിൽപ്പെട്ട്
വീണ്ടും ചിന്തകളിൽ
പുനർജ്ജനിക്കണം"
അതിമാനോഹരമായ വരികൾ മിന്നുചേച്ചി....
"പുഞ്ചിരിയുടെ പിൻവിളികൾക്കിനി
ചന്ദന ചിതയൊരുക്കേണം...".ക്ളാസ്സിക് എഴുത്ത്...
മനസ്സ് അറിയാതെ ഒന്ന് പിടഞ്ഞു ഈ വരികളിൽ....
പുഞ്ചിരികളെ ചിതയിൽ എരിച്ചാൽ.
പിന്നെ ജീവിതപകർച്ചയുണ്ടോ? എന്തോ എവിടെയോ ഈ വരികളിൽ ഞാൻ ഉള്ളത് പോലെ തോന്നി.. ആശംസകൾ ചേച്ചി.....

സൗഗന്ധികം said...

ഭാവനയുടെ കൈയ്യൊപ്പുള്ള കവിത


ശുഭാശംസകൾ.....

Unknown said...

വരികൾ വളരെ ഇഷ്ടമായി..
ആശംസകൾ !

ആറങ്ങോട്ടുകര മുഹമ്മദ്‌ said...

മനസ്സില്‍നിന്നുതിര്‍ന്ന ചിന്തകള്‍

MOIDEEN ANGADIMUGAR said...

'ഓർമ്മകളുടെ
പിൻവിളികളില്ലാതെ
ഇനി നടന്നകലണം'

ശരികളിലെ ശരി തേടുമ്പോള്‍ ...

  ഒരിക്കലും അകലരുത് എന്നു  കരുതി നാം ചങ്ക് പറിച്ചു കൊടുത്ത്  എത്ര  ചേര്‍ത്തു പിടിച്ചാലും അവന്‍ / അവള്‍  നിസ്സാരകാരണങ്ങള്‍ കണ്ടെത്തി നമ്മില്‍...