ഇനി വിണ്ടും
നൊമ്പരങ്ങള്ക്ക്
വസന്തകാലമാണ്
കോശങ്ങളെ
രാകി മിനുക്കി
നാളെയുടെ
തുടിപ്പിന്
കാതോര്ക്കാം
ഒപ്പിയെടുത്ത
നൊമ്പര കാഴ്ചകള്
വറ്റിച്ച മിഴികളാവും
ഇനി തുണ,
നരച്ച ഭിത്തികളിലേക്ക്
ഉറ്റുനോക്കി
വരും ദിനങ്ങളില്
തപസ്സു ചെയ്യാം
ശേഷിച്ച
കിനാക്കളെ
അടയാളം വച്ച്
കരിച്ചു കളയാം
ബാധ്യതകളുടെ
നിഴല്പകര്ച്ചയില്ലാതെ
തീനാളം പോലെ
എരിഞ്ഞടങ്ങാം
അപ്പോഴും
എഴുതി തീരാത്ത
ഒരു കവിത
ബാക്കിയുണ്ടാകും
No comments:
Post a Comment