Sunday, March 17, 2013

നീയൊരു കിനാവായ് ചിറകടിച്ചുയരും വരെ.....

നീയൊരു കിനാവായ്
ചിറകടിച്ചുയരും വരെ
പ്രഭാതം ഉണര്‍ന്നതും
കിളികള്‍ ഒച്ച വച്ചതും
കാര്‍വണ്ട് പൂവിനെ ചുംബിച്ചതും
രാത്രിയെ നിലാവ് കവര്‍ന്നതും
മാനത്തെ കാര്‍മുകില്‍ തടവിലാക്കിയതും
ഞാന്‍ കുണ്ടിരുന്നില്ല..അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല.
കറുത്ത രാവു പോലെ നിശ്ശബ്ദതയാണിന്ന് ..
വ്യഥ കടം നല്‍കിയ നിശ്ശബ്ദത...

2 comments:

ajith said...

കവിത തുളുമ്പുന്നുണ്ട്

സൗഗന്ധികം said...

കടം വാങ്ങിയത് തിരികെ കൊടുത്തേക്കൂ. നിശ്ശബ്ദത വ്യഥയുടെ കൈയ്യിലിരിക്കട്ടെ.

ശബ്ദം ദൈവം തരും.

നല്ല കവിത

ശുഭാശംസകൾ..

ശരികളിലെ ശരി തേടുമ്പോള്‍ ...

  ഒരിക്കലും അകലരുത് എന്നു  കരുതി നാം ചങ്ക് പറിച്ചു കൊടുത്ത്  എത്ര  ചേര്‍ത്തു പിടിച്ചാലും അവന്‍ / അവള്‍  നിസ്സാരകാരണങ്ങള്‍ കണ്ടെത്തി നമ്മില്‍...