Sunday, March 17, 2013

പിന്‍വിളിക്ക് കാതോര്‍ക്കാനാവാതെ....

മൌനത്തിന്റെ ആലയില്‍
വെന്തൊടുങ്ങുന്നത്
കിനാവിന്റെ വെയില്‍നാളമോ
നോവിന്റെ മഴമേഘമോ്
കിനാവും നോവും പടര്‍ത്തിയ
കരിമഷിയോ...?

ഉത്തരങ്ങളില്‍ എങ്ങോ
വിറങ്ങലിച്ച വാക്കുകളില്‍
വിരല്‍ ചൂണ്ടി വിരഹത്തിന്റെ
ഉഷ്ണക്കാറ്റ് തീയൂതുന്നു...

ആയുസ്സ് ഗ്രസിച്ച
നീല ഞരമ്പുകളില്‍
ചിന്തകള്‍ നിലവിളിക്കുന്നു
പിന്‍വിളിക്ക് കാതോര്‍ക്കാനാവാതെ....

2 comments:

ajith said...

ആയുസ്സ് ഗ്രസിച്ച
നീല ഞരമ്പുകളില്‍
ചിന്തകള്‍ നിലവിളിക്കുന്നു

കഠിനബിംബം പിടിതരുന്നില്ല

സൗഗന്ധികം said...

കിനാവും നോവും പടര്‍ത്തിയ
കരിമഷിയാവാം

ശുഭാശംസകൾ...

ശരികളിലെ ശരി തേടുമ്പോള്‍ ...

  ഒരിക്കലും അകലരുത് എന്നു  കരുതി നാം ചങ്ക് പറിച്ചു കൊടുത്ത്  എത്ര  ചേര്‍ത്തു പിടിച്ചാലും അവന്‍ / അവള്‍  നിസ്സാരകാരണങ്ങള്‍ കണ്ടെത്തി നമ്മില്‍...