പനി കാലം ...

ഇരുളിന്‍റെ അറ കടന്ന്‍ 
എപ്പോഴാണ് നീ വന്നത് 

നിദ്രയുടെ ഏതു 
താഴ്വരയില്‍ നിന്നാണ്
ജാലകപ്പഴുതിലൂടെ
പദസ്വനമില്ലാതെ 
നീ എത്തിയത് 

നിശാഗന്ധിയുടെ 
പേറ്റു നോവറിയാതെ
ഇനിയുമൊരു
പകല്‍ കൊതിച്ചുറങ്ങുന്നയീ
മുഖം ആരാണ്
നിനക്ക് കാട്ടിതന്നത്

ആരും കാണാതെയെത്തി
ഒറ്റ ചുംബനം കൊണ്ട്
നീ തൊട്ടുണര്‍ത്തുമ്പോള്‍
പാതിമയക്കത്തിലും
അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു

പുണര്‍ന്ന്‍ പുണര്‍ന്ന്‍
സിരയിലാകെ പടര്‍ന്നിറങ്ങി
നീ ഉഷ്ണം ചുരത്തുകയാണെന്ന്

വാക്കിലും നോക്കിലും
നിന്‍റെ പ്രണയാഗ്നിയാളുന്നത്
അറിയുന്നുണ്ടെന്നാലും

ജാരനെ പോലെ
മെല്ലെ പതുങ്ങിയെത്തി
ഇഷ്ടം കൂടുമ്പോള്‍
എങ്ങനെയാണ്
ഒരു സുചി മുനയാല്‍
നിന്നെ ഞാന്‍ നോവിക്കുക...

(ജാരനല്ല ട്ടാ ജ്വരമാണ് ..... )