Monday, October 6, 2014

ഞാനും യാത്രയാവുകയാണ്..

ഇന്നലെയുടെ
അദ്ധ്യായങ്ങളിലെവിടെയോ
എഴുതി ചേര്‍ത്ത വാക്കുകളില്‍
ഒതുങ്ങി പതുങ്ങി നടന്ന
മൌനം ഒപ്പിയെടുത്ത്
ഞാനെന്‍റെ നൊമ്പരങ്ങളെല്ലാം
നെഞ്ചോടു ചേര്‍ത്തു പിടിക്കുകയാണ്

ഒറ്റപ്പെടലിന്‍റെ പൊള്ളലേറ്റ്
അടര്‍ന്നു പോകുന്ന നിശ്വാസങ്ങളില്‍
ഓര്‍മ്മകളുടെ നിഴല്‍ തുണ്ടുകള്‍
വരച്ചു ചേര്‍ത്ത് ഇനി  ഞാനെന്‍റെ
കിനാക്കളെ കണ്ടെടുക്കയാണ്  

പരിഭവത്തിന്‍റെ ഊരാക്കുടുക്കിട്ട്
വല്ലാതെ  വരിഞ്ഞു മുറുക്കുമ്പോഴും
ഒരു വിളിപ്പാടകലെയായി
ഒരു ഇഷ്ടത്തിന്‍റെ തോണിയേറുന്ന
നിന്‍റെപ്രണയത്തെ  മാത്രം
കാതോര്‍ത്തിരിക്കുകയാവാം  

തിരസ്ക്കരണത്തിന്‍റെ
ഒന്നാം പാതയിലേക്ക് തുറക്കുന്ന
ഊടുവഴിയിലേക്ക് ഉപേക്ഷിക്കയാണ്
ഞാനെന്‍റെ വാചാലതകളെ
ഇനി ഇല്ല ഒന്നുമില്ലായിരുന്നെന്നൊരു
പൊളി വാക്കിന്‍റെ തണലു തേടാതെ
കണ്ണിര്‍മഴ പെയ്ത്തില്‍ നനയുവാനായി
ഇന്ന്‍ ഞാനും  യാത്രയാവുകയാണ്..

1 comment:

ajith said...

കവിത വായിച്ചു.
ആശംസകള്‍

ശരികളിലെ ശരി തേടുമ്പോള്‍ ...

  ഒരിക്കലും അകലരുത് എന്നു  കരുതി നാം ചങ്ക് പറിച്ചു കൊടുത്ത്  എത്ര  ചേര്‍ത്തു പിടിച്ചാലും അവന്‍ / അവള്‍  നിസ്സാരകാരണങ്ങള്‍ കണ്ടെത്തി നമ്മില്‍...